تاثیر ۱۲ هفته تمرین هوازی متناوب بر میزان غلظت اندوتلین-۱ پلاسمای موش صحرایی نر بالغ نژاد اسپراگ داولی(sprague-dawley)

مقدمه: اندوتلین عامل منقبض کننده عروقی است که ازاندوتلیوم آزاد می گردد. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر یک دوره تمرین هوازی تناوبی بر میزان غلظت اندوتلین_1 پلاسما به عنوان شاخصی مهم در افزایش بیماری های قلب و عروق به خصوص پرفشاری خون در موش-های نژاد اسپراگ داولی می باشد. روش کار: آزمودنی های این تحقیق تعداد 20موش نر بالغ نژاد اسپراگ داولی با وزن متوسط 4±250 گرم و سن 2±20 ماه بودند که در درجه حرارت 1±25 درجه سلسیوس،میزان رطوبت 20% ،با سیکل نوری 12ساعت روشنایی،12ساعت تاریکی، نگهداری می شدند. موشها به طور تصادفی به دو گروه 10تایی تجربی و 10 تایی کنترل تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت 12 هفته در تمرینات منتخب تناوبی هوازی شرکت کردند. نتایج: نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد 12هفته تمرین هوازی متناوب تاثیر معنی داری بر کاهش غلظت اندوتلین-1 پلاسما در گروه تمرین داشت (001/0p=) همچنین تغییرات درون گروهی در گروه کنترل معنی دار نبود(24/0p=). تغییرات اندوتلین 1 بین دو گروه تجربی و کنترل نیز تفاوت معنی داری داشت(022/0p=). نتیجه گیری: بنابراین، تمرین هوازی تناوبی با تاثیر بر اندوتلین-1 احتمالا بر کاهش پرفشاری خون و برخی دیگر از مشکلات قلبی-عروقی موثر است.